Een Akita Hondenleven met Kensho in de hoofdrol

13 weken oud (de 7e week in huis)

 

25-11-2005 > Akita's zijn helemaal niet dol op water (regen noch zwemmen)

Vannacht was Kensho gelukkig weer braaf. Ik was ook laat thuis en dat scheelt wel, want dan is ie erg slaperig als ik hem van buiten haal en hij zijn bench in moet.

Wat een weer vandaag. Sinds gisterenavond heeft het nog niet gestopt met regenen. Kensho omzeilt de regenplassen zo goed hij kan en doet snel zijn kleine en grote boodschap om dan graag weer naar binnen te gaan. Daarom maar even wat nieuw speelgoed uit de kast gehaald waar ie zich binnen mee bezig kan houden: een oude Harry Potter voetbal.

 

26-11-2005 > Opa's 85e verjaardag in verzorgingshuis 'De Zellebergen'
Opa vind Kensho erg leuk. Hij vroeg of ie hem mocht houden! Op Oma's vraag wie hem dan moest uitlaten had ie geen pasklaar antwoord.

Kensho kreeg weer erg veel aandacht. Hierboven op de foto met neefje Ronald.

Kensho op schoot bij broertje Albert a.k.a. 'Appie'.

De jarige

 

Schuifdeuren.. een geweldige uitvinding in de ogen van een Akita deugnietje
Toen Kensho voor het eerst kennismaakte met schuifdeuren (bij de dierenwinkel) vond ie het maar eng. Daarna ben ik een paar avonden achter elkaar bij het winkelcentrum geweest, want bij de parkeergarage hebben ze die ook.. en ook roltrappen want dat geluid vond ie ook raar. Maar nu heeft ie het ontdekt.... schuifdeuren zijn ideaal!! In onbewaakte ogenblikken maakte hij een sprint naar de uitgang van de Zellebergen en daar gingen de deuren achter elkaar vanzelf voor hem open. Vond ie helemaal geweldig.

Naarmate de avond vorderde werd Kensho rustiger. Hier ligt ie onder tafel te slapen.

 

27-11-2005 > Uit logeren
Vannacht hebben we in Breda overnacht. Kensho in het halletje en een kastje voor de trap gezet zodat ie niet gaat klimmen (bij trede vier weet ie niet meer wat ie moet doen en bovendien is ie nog te jong om trap te lopen). Hij heeft zich goed gedragen, dus een andere slaapomgeving maakt hem ook al niets uit.

's Middags weer naar de vuurwerktraining. Dit keer hardere knallen en dichterbij. Kensho was niet onder de indruk en had meer aandacht voor stoeien met andere honden en spelen met mij en een flosstouw. De puppycursus is nu afgelopen. We hebben uiteindelijk slechts 5 lessen gehad omdat we later zijn ingestroomd en de les van vanochtend hebben gemist. Eind januari (de 23e) starten we met de vervolgcursus.

Later op de avond was ie wel erg onder de indruk van Nero, de Cairn terrier die eerder al niet Kensho's dominante gedrag accepteerde. Nadat Nero flink van zich liet horen, bleef Kensho een tijdje op veilige afstand. Daarna overwon zijn nieuwsgierigheid het en ging ie dichterbij Nero lopen. Even later kwamen we weer een terrier tegen. Ze herkent ze snel... al vanuit de verte staan ze te blaffen en dat wordt alleen maar harder naarmate Kensho en ik dichterbij komen. Kensho laat zich er nooit toe verleiden mee te gaan blaffen. Hij vind er niets aan om zomaar wat herrie te gaan schoppen. Dus hij keek wel, maar bleef braaf naast mij aan de (slappe) lijn lopen. Dat meelopen gaat iedere dag beter.

Deze week heeft Kensho donkerbruin/zwarte dekharen midden op zijn rug gekregen. Zijn vader, Musuko, heeft dat ook gehad en toen is het op driejarige leeftijd weer verdwenen. Hij blijft maar verkleuren die Kensho.

 

28-11-2005 > Kensho heeft zomaar ineens besloten zich heel braaf te gedragen
Kon ik hem eind vorige week nog wel achter het behang plakken, bij wijze van spreken.. deze week is Kensho (tot nog toe) erg braaf, heel lief, heel gehoorzaam en hij lijkt zich in elke situatie te schikken. Als ie in de tuin moet zeg ik 'Kensho buiten' en gaat ie gewoon rustig naar buiten. Bij 'Kensho naar bed' gaat ie zijn bench in, loopt direct naar achteren, gaat liggen en... is stil! Hij kan nu dus ook meer gewoon zomaar in huis zijn, ik hoef dan niet meer elke seconde op te letten wat ie doet omdat ie nu gewoon rustig is. Niet meer altijd achter Tommie aan, niet meer altijd aandacht van mij vragen... het is gewoon een heel andere Kensho nu. Een superhondje, zeker als je ziet hoe ie nu aan de lijn meeloopt buiten. Met hem wandelen is gelijk vele malen leuker geworden. Eens kijken hoe lang dit duurt.. de puberteitsperiode hebben we in elk geval nog voor de boeg!

Op de foto rechts geniet Kensho van een 'dental stick' (en heeft ie last van de flitslamp van de camera).

Aan zijn halsband zie je de penning als bewijs dat ik de hondenbelasting heb betaald en een LED lampje (dat ie niet standaard aan heeft) zodat we goed zichtbaar zijn tijdens de late wandeling. Het knippert lila en blauw en is zichtbaar vanaf 800 meter, beter dus dan de meeste joggers.

Tja, de volgende foto moet maar eens een actie foto zijn.

 

29-11-2005 > Puppen privé-les nr 3 van 5

De vorderingen van Kensho zijn zeer goed zichtbaar, echt om trots op te zijn! In plaats van blijven springen en bijten zoals 2 weken geleden, gaat Kensho bij bezoek gewoon na een tijdje op het vloerkleed liggen en houdt vanaf daar alles in de gaten zonder zich op te dringen.

In de les van vandaag is aan de orde geweest:

  • Expliciet het commando 'vrij' geven om een vorig commando (zoals 'zit' of 'af') op te heffen of om aan te geven dat ie vrij is verderop te gaan lopen en wat rond te snuffelen ofzo. Bij wandelingen in natuurgebied gebruik ik namelijk de flexilijn en dan krijgt ie meer speling dan wanneer we door de wijk lopen en hij aan een korte lijn echt onder appèl moet blijven. Moet daar nu alleen een commando aan gaan verbinden, zodat Kensho niets op eigen initiatief doet. Ja, zwaar leven dat van een omega. Maar voor een hond relaxed, want hij kent zijn positie en weet precies waar hij aan toe is.
  • Het was de bedoeling met de eerder beschreven oefening met het woordje 'nee' dat dit bij Kensho een onlustgevoel zou oproepen. Ik merkte dat Kensho al een onlustgevoel kreeg als ik zelfs al maar startte met deze oefening en daarom was ik ermee gestopt. Angelique vertelt dat dit precies volgens het boekje is en dat ik inderdaad mag stoppen met deze oefening, althans.. binnen. Ik zou hem buiten nog in een aangepaste vorm kunnen doen om ook in buitensituaties het 'nee' er goed in te krijgen.
  • Voertjesbeloning bij het 'zit' commando gaan afbouwen (ongeveer 7 op de 10 keer nog iets geven, at random) in die gevallen waarin er geen afleiding is. Meer oefenen met dit commando in verschillende situaties waar er veel afleiding is, bijvoorbeeld in de buurt van spelende kinderen. Dan eerst zijn aandacht vragen en als ie dan luistert naar het 'zit' commando voorlopig in alle gevallen met een voertje belonen. Als ie het een keer niet opvolgt dan goed nagaan waarom dat kan zijn: sta ik anders, praat ik anders, is er teveel afleiding, had ik niet eerst zijn aandacht vast...
  • Ensceneren van ontmoetingen tussen Tommie en Kensho. Tommie ligt veel vaker te slapen in de study of op bed en ontloopt Kensho. Kensho ziet Tommie dus sporadisch en is dan juist extra gefocussed. Ik moet ervoor zorgen dat Kensho geen negatieve associaties krijgt bij de aanwezigheid van Tommie, dus geen straf e.d. In plaats daarvan een oogje in het zeil houden hoe ze het samen oplossen (nu is ie nog relatief klein dus kan het nog) en/of Kensho afleiden en bij me roepen en hem dan daarvoor belonen.
  • Het 'af' commando geoefend. Dit ging nog niet zo goed want ik moet ook de uitvoering daarvan precies leren. Voorlopig nog met gebaar erbij totdat Kensho de associatie goed gelegd heeft zoals ie dat bij 'zit' heeft. Pas dan vragen om louter op het woord te reageren.
  • Het 'staan' commando geoefend. Kensho wilde echt graag zijn best doen, dat kon je zien, maar begreep echt niet wat we van hem wilden. Er zijn (minimaal) twee methoden om dit aan te leren. De methode die je kiest voor als je ook shows wilt lopen of voor GG1 examen wilt opgaan (gaan staan door alleen zijn kont omhoog te laten komen), is de moeilijkste. Omdat deze helemaal niet ging vandaag, daarom de andere methode gekozen (laten staan door hem met een voertje omhoog te lokken). Omdat ie het wel goed wilde doen ging ie steeds maar zitten en pootjes geven alsof ie met klittenband aan het vloerkleed vastzat, staan ging ie pas na vele pogingen. Besloten dit nu even te laten zitten, want er zijn eerst belangrijkere zaken aan te pakken en het moet niet ineens teveel worden. Of ik met Kensho shows zal lopen of voor GG1 ga trainen weet ik nog niet, ik houd mijn opties open en ik zie wel wat we allebei leuk vinden. Ik wil wel canicross met hem gaan doen (twee vliegen in één klap), maar nu zit ik zelf al met een knieblessure dus ben ik dit keer... de zwakste schakel ;-).
  • Als ik uit werk kom ga ik mij altijd eerst verkleden, zodat hij sowieso al 5 minuten nadat hij mij hoort thuiskomen genegeerd wordt. Kensho is dan wel heel belangrijk, maar daar mag ie nooit achterkomen! Angelique noemt als alternatief om hem wel al in huis te laten, zodat ie wat kan ronddrentelen, maar hem dan alsnog te negeren en even niet te laten merken dat ie belangrijk is. Dat hoeft niet per se 5 minuten te duren.
  • En over mensen opvoeden. Angelique is van mening dat sommige mensen niet op te voeden zijn :-) . Het is belangrijk bij een hondje als Kensho (volgens de dierenarts geen 'abc'-hond) om erg consequent te zijn in het toepassen van de regels. Elke inconsequentie is namelijk een uitnodiging naar hem om te testen of de grenzen nog wel zo stevig liggen daar waar ze zijn en of het niet mogelijk is om 'hogerop' te komen. Iedereen die met hem omgaat zal dus hetzelfde moeten reageren. Dus: negeren als ie iets doet wat niet is toegestaan (dat vind ie namelijk vele malen erger dan een bestraffend 'nee') en niet iets van hem vragen dat ie nog niet kan. Ook beseffen dat het een hondje is en dus kun je niet iets uitleggen zoals je bij een kind zou kunnen proberen (of.. in deze tijd van het jaar: dreigen met de zak van sinterklaas, dat je geen cadeautjes krijgt en dat zwarte piet alles ziet en meer van dat soort gemakzuchtige verzinsels ;-)). Hondjes leren door associatie en dus moet je het commando in de aanleerfase pas geven als ie al aanstalten maakt het te doen en het commando ook maar 1 keer geven (anders denkt ie dat het ook 'ok' is als ie bij de vierendertigste keer het een keer opvolgt en bovendien is ie echt niet doof - sterker nog, honden horen beter dan mensen - dus hoeven de commando's ook niet geschreeuwd te worden).
  • Het 'hier' commando voorlopig alleen nog binnen oefenen, en pas als ie daar goed op reageert dit ook buiten toepassen. Nu roep ik hem buiten altijd naar me toe door zijn naam te roepen, mezelf wat kleiner te maken, in mijn handen te klappen, enthousiast te doen etc.... en als alles dan faalt een speeltje tevoorschijn toveren. Pas als Kensho daadwerkelijk op weg is en ik zeker weet dat ie helemaal naar me toe zal komen, mag ik het commando 'hier' zeggen. Kortom: leren door associatie.

Algemeen gesteld: het is voor mensen makkelijker om de hondentaal te leren, dan voor een hond om de mensentaal te leren en dus.. moeten we hem tegemoet komen en het niet te moeilijk maken.
Vanavond geprobeerd of Kensho het hondenuitlaatveldje ook kon 'halen' voor de kleine boodschap. Nee dus, en dus deed ie het maar op de stoep. Het is niet anders... goed toch, dat het deze week zoveel regent! We kwamen in elk geval tot de helft.

 

30-11-2005 > Kensho maakt kennis met nog meer collega's op kantoor
Kensho's tweede bezoekje aan kantoor. Dit keer waren er meer mensen. Hij heeft gespeeld met het pluche schaapje dat op mijn bureau staat en uit een Oracle bekertje water gedronken. Hij liep mooi met me mee binnen, ook los van de lijn. Direct buiten heeft ie op het gras geplast, dus binnen helemaal niets. Wel was ie na dit bezoek behoorlijk wild geworden en begon ie ook weer in mijn handen te bijten, omdat collega's het toestonden dat ie het bij hen deed. En zo is Kensho.. direct even testen of ie nog steeds dezelfde dingen niet mag als eerst, want je weet maar nooit natuurlijk. Niet geschoten is altijd mis, 'nee' heb je en 'ja' kun je krijgen en wie niet waagt die niet wint.
   
Buurvrouw Marije kwam 's avonds op visite. Even tevoren haar 'de Kensho regels' uitgelegd en die paste ze precies toe. Slechts twee keer heeft ze hem hoeven negeren (opstaan en even naar de keukentafel lopen zonder iets te zeggen en zonder naar hem te kijken) en daarna had ie het door dat ie ook haar niet moet bijten of tegen haar op moet springen. En dat is juist wel aandacht krijgt als ie zich als een braaf hondje gedraagt. Refererend aan haar voorgaande ervaringen met Kensho zei ze: "Als ie zó is, dan wil ik wel op hem oppassen". En zo hoorde het samen spelen ook ineens tot de mogelijkheden.
en de beloofde actiefoto

 

01-12-2005 > Kensho vind dat je je spullen moet opruimen en niets moet laten slingeren
Even bij de kapper hier in het winkelcentrum binnengelopen. Kensho rook iets op het vloerkleed bij de ingang en ging wild liggen rollen (zoals ie ook deed op het vloerkleed daar waar ik bier had gemorst). "Als een Akita geen bier lust, is het geen echte Akita" vertelde de fokker al. Daarna blafte hij tegen een kruk die verderop in de zaak stond. We zijn ernaartoe gelopen en er was niets aan de hand (wat zou er ook moeten zijn). Ik leer Kensho het woordje 'tis ok', dat er niets aan de hand is, ik wel gehoord heb dat ie wat aangaf en dat ie het verder moet laten. Van de week had ik een pak hondenbrokken midden in de kamer laten staan, omdat ik ineens naar de slaapkamer moest (Kensho had Tommie achtervolgt en het klonk erg, dus ging ik kijken terwijl ik boodschappen aan het opruimen was). Terug in de kamer ziet Kensho die zak staan op een rare plek en dus gaat ie er wild tegen blaffen (zoals ook een keer tegen een fles frisdrank die op de keukenvloer stond). Hij is het er niet mee eens dat spullen slingeren en niet direct op hun vaste plek worden gezet. Opruimen dus ;-)

En een fotootje van Kensho's eerste dag bij mij ter vergelijking.

 

 
Terwijl ik nu deze website bijwerk liggen zowel Tommie als Kensho naast mijn stoel, vlak bij elkaar onder het bureau. Tommie ligt op een doos te knorren (en ligt dus wat hoger dan Kensho). Kensho is stil en wast zijn pootjes. Zo kan het dus ook! Nu moet ik hem dus belonen 'dat is braaaaaaf' voor het feit dat ie niets doet.